Beschikbaarheidsketen

Het spreiden van diensten is een ogenschijnlijk slimme redenering die beschikbaarheid schaad.

Wat blijft er over van de afgesproken 99,9%

Uw mail is afhankelijk van A en B
Dat is dus 16 uur per jaar problemen met uw mail en 12 uur per jaar onderhoud.

Of er besteld kan worden is afhankelijk van B,C en D. En als A lang eruit ligt hebt u een hoop werk.
Uw sites zijn 24 uur per jaar niet bereikbaar door storingen en 18 uur per jaar onderhoud.

Totaal: 40 uur per jaar problemen met verschillende leveranciers En waarschijnlijk weet u niet welke het probleem veroorzaakt. En er wordt 30 uur per jaar onderhoud gedaan aan uw diensten.
Uw beschikbaarheid: < 99,5%

Van > 99,9% naar <99,5% door een beslissing.
40 uur per jaar is er iets stuk

Jij gaat er nu vanuit dat de provider maar 99,9% haalt. Vaak is dat hoger.

En dat is waar. De vraag is, is dat geluk of het gevolg van degelijke infrastructuur? En zelfs als het beter is dan die 99,9% zorgt het spreiden van de diensten nog steeds voor meer uitval dan nodig.

Oké, alles bij één provider en dan?

Dan zou u slechts 8 uur per jaar een storing hebben en 6 uur per jaar onderhoud.
99,9% beschikbaarheid is dan makkelijk te halen.

Maar dan lig ik er dus helemaal uit als die provider een probleem heeft?

De vraag is: Hoe erg is het als uw mail niet werkt wanneer uw site eruit ligt en vice versa? Dan liever toch 8 uur per jaar helemaal eruit dan 40 uur per jaar steeds ergens een probleem?

Het is natuurlijk een theoretische berekening. Wellicht wordt er minder onderhoud gedaan. De praktijk is wisselvalliger. Meer kleine storingen in plaats van 8 uur aan één stuk. Moeilijker te vinden waarom die bestelling niet aankomt. Is het DNS? Mail? webserver? of toch dat ene scriptje dat heel ergens anders vandaan komt. En al uw leveranciers roepen: Het lijkt niet aan ons te liggen. En dat zou zomaar nog eens waar kunnen zijn ook!

Er zijn nog wat aandachtspunten als we het over beschikbaarheid hebben.

Zelfde dienst, andere beschikbaarheid?
Dienst A levert 95% beschikbaarheid op. Dienst B 99%. Maar beide diensten maken 100% gebruik van dezelfde infrastructuur. Dienst B kost natuurlijk meer, maar wat maakt dienst B dan zoveel beter? Vraag uw leverancier dus gerust waar dat verschil in zit. En vraag u af of het verschil uberhaubt wel een verschil zou mogen zijn.

Dat er een garantie wordt gegeven is geen bewijs dat alles goed geregeld is.
De leverancier kan er op gokken dat het wel gehaald wordt.
Een voorbeeld: Er wordt hosting aangeboden. De leverancier doet dat op één enkele webserver. Geen dubbele voeding, geen dubbele disken. Niets van dat alles. Een server draait gewoonlijk 4 jaar probleemloos. Dus uw site draait 4 jaar probleemloos. Uptime: 100%! Maar dat is dan wel puur geluk. Als het moederbord stuk gaat kan het zomaar een storing worden die langer duurt dan 24 uur.

Ketens binnen de leverancier.
Huurt de leverancier het zelf ook weer ergens anders of heeft hij alle infrastructuur in eigen beheer? Amazon, Google, Microsoft.. Je gelooft het niet, maar ook zij hebben storingen gehad die langer duurde dan beloofd. En zelfs dataverlies kwam om de hoek kijken.
Als uw leverancier bijvoorbeeld Amazon gebruikt voor haar opslag, hoe gaat uw leverancier dan garanderen dat Amazon levert? In het geval van een storing bij Amazon kan uw leverancier niets anders doen dan wachten… Net als u.. Hij KAN dus niet beloven het te repareren of direct aan de herstel te beginnen.

De trend is tegenwoordig dat er steeds hoger in de infrastructuur ingekocht wordt. De reden? Flexibel, voordelig, hoge beschikbaarheid.
Dat het meestal niet voordelig is, hadden we al eerder geconcludeerd. Dat de hoge beschikbaarheid vaker geluk dan wijsheid is zult u zelf moeten uitsluiten en dat kan alleen als uw leverancier transparant is. Geen geheimen, geen wolkjes in tekeningen, geen waterval van technische begrippen.